به نقل از «ایسنا»

تلویزیون ال جی، سامسونگ یا سونی؟ انتخابی سخت با ظهور شیائومی!

تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۸۰۲۰۳

اگر به دنبال خرید تلویزیون هستید؛ با وجود ۴ شرکت تولیدکننده قدرتمند در جهان یک پروسه سخت در پیش دارید تا در بین مدل های های متنوعی که هر برند تولید می کند یک تلویزیون با کیفیت خریداری نمایید.

به گزارش ایسنا، بنابر اعلام افرالند، در وبسایت افرالند تلویزیون های ال جی، سامسونگ، سونی و شیائومی همگی در بازه قیمتی مشابه و با امکاناتی متفاوت موجود هستند؛ به همین دلیل ممکن است تلویزیونی خریداری کنید که امکانات مدنظرتان را نداشته باشد؛ یا امکاناتی را داشته باشد که شما نیازی به آن ندارید ولی با این وجود هزینه بیشتری بابت آن پرداخت کنید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ادامه با ما همراه باشید می خواهیم در مورد تلویزیون های این ۴ برند توضیح دهیم تا خرید تلویزیون آگاهانه تر و مقرون بصرفه تری داشته باشید.

استراتژی تلویزیون های ال جی: نوآوری - رقابت

ال جی در تولید تلویزیون های خود یک استراتژی ثابت دارد و هر ساله به دنبال آن دست به تولید تلویزیون هایی با فناوری جدید می زند. در سال ۲۰۲۱ شاهد تولید تلویزیون های سری Mini -LED هستیم که فناوری تصویری NanoCell و Quantum Dot را با هم ترکیب کرده اند. ال جی تنوع بالایی در محصولات دارد و برای هر قشر با هر سلیقه ای چند مدل را پیشنهاد می دهد. به ترتیب کیفیت و قیمت تلویزیون های ال جی از OLED شروع می شوند، به NanoCell می رسند و در آخر تلویزیون های LED/LCD هستند.

استراتژی تلویزیون های سامسونگ: اصالت؛ خلاقیت، رقابت

سامسونگ هم وطن ال جی و رقیب اصلی آن در حوزه لوازم خانگی است؛ که تلویزیون هایی شبیه یا متفاوت از ال جی تولید می کند. در سال ۲۰۲۱ سامسونگ تلویزیون های خود را با ابتکارات جدیدی به نمایش گذاشت که در آن شاهد استفاده از ریموت کنترلی با قابلیت شارژ خورشیدی و نور مصنوعی بودیم؛ همچنین سامسونگ از یک سری تلویزیون با پنل های جدیدی رونمایی کرده است که به تلویزیون های نئو کیولد - Neo QLED معروف هستند. سامسونگ برای رقابت با تلویزیون های مینی LED ال جی این نمایشگرها را تولید کرده است که دال بر رقابت سنگین بین این دو برند کره است. 
شرکت سامسونگ تلویزیون های خود را در چند سری و با فناوری های مختلف تولید می کند که از Neo QLED شروع می شوند، به تلویزیون های QLED می رسند و در نهایت تلویزیون های کریستالی یا همان LCD/LED ها را شامل می شوند. مدل های مختلف در بازه قیمتی متفاوت وجود دارند و برای هر کاربری با هر نیازی سامسونگ تلویزیون متناسب را ارائه می دهد.

استراتژی تلویزیون های سونی: کیفیت و کیفیت و کیفیت

سونی آن قدر روی کیفیت تلویزیون های خود مانور می دهد که کاربران حاضرند برای کیفیت بیشتر قیمت بالاتری هم پرداخت کنند. سونی در اصل [برند اپل در دنیای تلویزیون ها است] چون رقابت را در اولویت های بعدی گذاشته و تمرکزش را روی افزایش کیفیت محصولاتش قرار داده است. افرادی که به سمت خرید تلویزیون سونی می روند و به تماشای آن عادت کنند دیگر نمی توانند سراغ تلویزیون برندهای دیگر بروند، دلیل این امر هم کیفیت عالی تصویر تلویزیون های سونی است؛ اما خب این کیفیت بیشتر باعث شده که سونی تلویزیون هایی با قیمت بیشتر ارائه دهد در حالی که تلویزیون های هم رده از برندهای دیگر قیمت پایین تری دارند و کیفیت سونی بهتر است.
سونی در سال ۲۰۲۱ از جدیدترین تکنولوژی پردازشی خود در تلویزیون هایش استفاده کرده است که از هوش مصنوعی پشتیبانی می کند. پردازنده XR Cognitive هوش شناختی را در تصاویر بکار می برد و به کمک آن می تواند ژانر محتوایی صوتی و تصویری را تشخیص دهد و آنالیز کند. سونی همچنین امسال برای تسهیل کاربری از Google TV در تلویزیون های خود استفاده کرده است که سیستم عامل اندروید را با کاربری راحت تر از قبل ارائه می دهد. 

استراتژی تلویزیون های شیائومی: امکانات بیشتر؛ قیمت کمتر

شیائومی تنها چند سالی است که به صورت حرفه ای در بازار فعالیت می کند؛ با این وجود به یکی از پرفروش ترین برندهای دنیا تبدیل شده است و تمام این موفقیت ها به دلیل استراتژی است که دنبال می کند. شیائومی آن دسته از کاربران را هدف قرار داده که به دنبال یک تلویزیون با امکانات بالا و قیمت پایین هستند به این ترتیب می توانند فناوری های روز را دریافت کنند و به نسبت برندهای رقیب هزینه پایین تری هم پرداخت کنند.
تلویزیون شیائومی از سیستم عامل اندروید پشتیبانی می کنند و رابط کاربری راحت تری دارند به همین دلیل بیشتر کاربرانی که نمی توانند از پس خرید تلویزیون سونی بر بیایند با توجه به قیمت پایین تر شیائومی سراغ این برند می آیند. نوآوری هایی که شیائومی در تولید تلویزیون بکار می برد باعث شده تا از فناوری های مختلفی مانند QLED / OLED  استفاده کند و تلویزیون هایی برای رقابت با برندهای دیگر مانند ال جی و سامسونگ تولید کند.(شیائومی در سال ۲۰۲۲ از تلویزیون اولد شیائومی رونمایی خواهد کرد).

تلویزیون ال جی، سامسونگ یا سونی؟ انتخابی سخت با ظهور شیائومی

اگر به دنبال خرید تلویزیون با کیفیت و قیمت مناسب هستید اما نمی دانید از کدام برند تلویزیون خود را خریداری کنید؛ در یکی از این دسته کاربران قرار می گیرید و در اینجا برای هر دسته از کاربران یک برند را با اولویت نیاز پیشنهاد می دهیم.
تلویزیون های ال جی و سامسونگ: نوآوری – کیفیت - قیمت
تلویزیون های سونی: کیفیت – قیمت
تلویزیون های شیائومی: قیمت - امکانات

انتهای رپرتاژ آگهی

منبع: ایسنا

کلیدواژه: سوني تلویزیون سامسونگ تلویزیون شیائومی استراتژی تلویزیون تلویزیون های ال جی تلویزیون های خود تولید تلویزیون خرید تلویزیون تلویزیون هایی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۸۰۲۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تبلیغات گل درشت در تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی به مرز فاجعه رسیده است/ تلویزیون شفاف‌سازی کند

حسین قره: آقایان در تلویزیون که خیال خودشان را راحت کرده‌اند، انگار وقت و زمان و گوش و چشم سایر حواس و قوای فاهمه و... که مخاطبان دارند، مِلک حضرتشان است و تصمیم و کنترلش با خودشان نیست، اخیراً هم که دیگر تبلیغ نمی‌سازند، در واقع خود آگهی‌ها به سریال وسط فوتبال و سریال و... تبدیل شده است، شاید مخاطب یادش برود که داشت چه می‌دید و البته دیده شده بعضی از مواقع خود پخش هم یادش رفته و رفته‌اند برنامه بعدی.

تلویزیون شفاف‌سازی کند

اگر مخاطب تلویزیون باشید گاهی آن قدر تبلیغات طولانی است که نسبت به زمان پخش و قیمت ثانیه و دقیقه تبلیغات در تلویزیون این شائبه برایتان پیش می‌آید که صداوسیما در شکل کلی سهام‌دار آن کالا و خدمات است؛ چون واقعاً خارج توجیه است، مثلاً فرض بفرمایید یک نوعی از چرخ‌گوشت (تعمداً اسم و اصل برند و کالا را نمی‌گویم) هست که شما هر وقت تلویزیون را روشن کنید اول تبلیغ‌کنندگان آن را می‌بینید. اگر یک برند برنامه بلندمدتی داشته باشد که هر خانواده ایرانی (حدود ۲۵ میلیون خانوار) یکی از این وسیله را داشته باشند، حتی اگر ۸۰ درصد سود حاصل از هر دستگاه را صرفه تبلیغات تلویزیونی کند باز هم باتوجه‌به ساعات پخش در میان‌برنامه‌ها یا بین نیمه‌های فوتبال و... توجیه اقتصادی ندارد، آخر تبلیغات حاصل عدد و رقم است، یک برند این میزان از سود را هزینه می‌کند تا این میزان از بازار هدف محصولاتش را بخرند، آخر تک‌محصولی که بازار جهانی هم ندارد، این همه تبلیغ را با چه توجیه اقتصادی انجام می‌دهد. مگر اینکه مثلاً در آغاز سال با بخش آگهی تلویزیون یک قرارداد کلی بسته شده باشد که مثلاً N هزار ساعت بخش در سال به قیمت N میلیارد تومان و گرفتن دو نوع تخفیف، یکی از بابت این که کالا موردبحث تولید ایرانی است و حمایت از بازار داخلی است و دیگر اینکه چون قرارداد موردی نیست و کلی و سالانه است.

همین‌جا چند سرفصل وجود دارد که می‌شود درباره آن صحبت کرد. یک اینکه تقریباً قریب به‌اتفاق تبلیغات این چنینی را چند بازیگر و احتمالاً یک شرکت تبلیغاتی می‌سازند، پرسش اول این است، آیا محدودیتی و رانتی خاص برای سازندگان تبلیغات وجود دارد یا نه تصادفاً این اتفاقات رقم خورده است.

دوم اینکه اگر محدودیتی نیست آیا چنین شرایطی برای همه تولیدکنندگان ایرانی وجود دارد. اگر چنین است آیا تلویزیون فراخوانی عموماً داده است که شرایط برای همه کالاها و همه بازارها و خدمات وجود دارد و می‌توانند از این بستر استفاده کنند. اگر این فراخوان داده شده و اگر شرایط برای همه یکسان است، در بازار تولید داخلی هیچ برند دیگری تمایل به این همه ساعت پخش ندارد؟ که این خود چند سرفصل دیگر را باز می‌کند که آیا برندها و تولیدکنندگان به این نتیجه رسیده‌اند که همین میزان هم هزینه کردن در تلویزیون گران است و بازگشت سرمایه ندارد چرا که سرمایه گران‌بهای اجتماعی تلویزیون ریزش داشته است.

فقط یک نکته دیگر می‌ماند که در شرایط اجتماعی امروز و مسئله زنان به کار با مداقه نیاز دارد، آقایان ابتدا و میان و انتهای بعضی از برنامه‌های گفت‌وگومحور درباره زنان، تبلیغاتی را نشان می‌دهند که دغدغه زنان خانه‌دار این سرزمین خلاصه می‌شود در پوره سیب‌زمینی، این هم سطح سلیقه و دغدغه و بلندنظری، واقعاً خود حماسه است. (تأکید می‌کنم که آن تبلیغات می‌تواند در برنامه‌های آشپزی و یا سرگرمی محور پخش شود؛ ولی بعد از هر برنامه‌های منظور است.)

دوباره و بلکه شاید دوباره باید تأکید کنم که صداوسیما به دلیل اختصاص بودجه ملی - که امسال ۲۴ هزار میلیارد تومان به آن اضافه شده است - باید نسبت به تمام کنش‌ها و واکنش‌ها، برنامه‌سازی‌ها، تولیدات و... پاسخگو به ملت باشد. اگر تلویزیون خصوصی بود یا همچون شبکه نمایش خانگی منبع مالش از بخش خصوصی تأمین می‌شد، این همه تأکید لازم نداشت و آقایان جبلی و جلیلی که بر مسند و صندلی یگانه رسانه ملی نشسته تکیه زده‌اند باید برای تک‌تک اقدامات پاسخگو باشند.

هنرمندان و فاجعه تبلیغات در شبکه نمایش خانگی و سینما

همان‌طور که همه می‌دانیم، بسیاری از هنرمندان و نویسندگان و... حوزه سینما چشم و دل از تلویزیون بریده‌اند و به سینما و شبکه نمایش خانگی پناه برده‌اند و ناگفته نماند که هنرمندان ترازی هم چشم و دل از همه چیز شسته‌اند و در سکوت نشسته‌اند. شاید توجیه بسیاری این است که «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل». به‌هرتقدیر کار ما قضاوت نیست و هر که هر چه خود می‌خواهد همان می‌کند؛ اما نکته کجاست، در شبکه نمایش خانگی و سینما که بخش خصوصی دستی در تولید آن دارد برای تأمین هزینه یا نیاز به سرمایه‌گذاری دارد که نیتش سود کم و حضور در خلق هنر است و یا نه سرمایه‌گذاری که مثل هر تجارت و بازار و صنعتی به دنبال سود مکفی و به‌اندازه سرمایه است. بماند که هر کدام باشد مهم نیست مهم ارائه هنرمندانه تبلیغات در آثار است. این مسئله و پدیده هم مختص ما نیست، همه جهان گرفتار این نوع تولید تبلیغات هستند. این چرخه که باید کالای تولیدشده به دست مصرف‌کننده برسد و آن را مصرف کند که چرخه تولید دوباره بچرخد، هر چه هست فعلاً سرنوشت این عصر است؛ اما نوع ارائه آن بسیار مهم است.

تبلیغات گل درست حتی گرفتاری بزرگ‌ترین هنرمندان تاریخ معاصر بوده و هست. به‌خاطر دارم در یک نشست کارگردان فقید و بزرگ تئاتر جهان، پیتر بروک در زمان بخش یکی از جسورانه‌ترین آثارش (مهابهاراتا) در تلویزیون همین مشکل را داشته که هر ۱۵ دقیقه آن فیلم تئاتر قطع و برنامه به بخش آگهی می‌رفته است. این قطع حس و حال و هوا برای یک فیلم تئاتر و مخاطب و تولیدکنندگان آن عذاب‌آور بوده و پیتر بروک صحبت می‌کند و از سرمایه‌گذاران و گروه‌های تبلیغاتی می‌خواهد که اطلاعاتشان را در آخر و حتی تیتراژ بیاورند؛ ولی حس تماشاچی را در میانه اثر قطع نکنند. (نقل به مضمون عرض کردم؛ چون سال‌ها پیش این ویدئو را دیدیم.)

قاعده سریال ها و پخش‌های جهانی و تلویزیون‌ها خصوصی این است که هر ۲۰ دقیقه فرصتی یک تا دودقیقه‌ای به آگهی داده شود؛ اما اینکه در سریالی که هنرمندان برجسته در آن هستند به درودیوار آن تبلیغات چسبیده باشد و حتی در یک سریال مثلاً ساختمان مرکزی شرکت تبلیغ‌کننده دیده شود... (باز هم تأکید می‌کنم که از ارائه مصداقی واقعی پرهیز دارم) دیگر فاجعه گل درشتی است و از خارج از عرف تمام درس‌های تبلیغات است و قطعاً به ضدتبلیغ تبدیل می‌شود.

تبلیغات در عصر جدید با هنر گرافیک که هنری بصری است گره می‌خورد، مختصر و موجز و متناسب و با احترام به شعور مخاطب. اینکه در همه جای یک سریال نمای نزدیک بازیگر و سرش باشد و پشت سرش فلان شامپو که واقعاً ضدتبلیغ است. یکی از شروط استمرار یک هنر احترام به مخاطب است و هنرمندان آفرینشگر نباید اجازه دهند که تبلیغات غیرهوشمندانه و گل درشت به اعتبار آنان ضربه بزند.

توجه به تولید ملی و بهره‌مندی تولیدکنندگان که سالانه میلیون‌ها نفر از خدماتشان استفاده می‌کنند کار بسیار خوبی است، تبلیغات چنین پدیده‌ای است، اما استفاده در حد فوق ابزار و بی‌احترامی به مخاطب را باید خود هنرمندان فکری برایش بکنند. هنرمندانی که کار تبلیغات می‌کنند باید سرمایه‌گذاران را توجیه کنند که چه چیزی برای آنان مناسب است. تن‌دادن تمام به خواسته سرمایه‌گذار که احتمالاً خواسته‌ای داشته و اصرار دارد که در چنین شرایط اقتصادی پر ماجرایی سرمایه‌گذاری‌اش حداکثر سود را داشته باشد باید با قواعد هنر هم بخواند، برای اعتبار برندی که ساخته است حداقل بپذیرد که ارائه هنرمندانه کالا و خدمات برندش برای شرکت و تجارتش سودی بلندمدت خواهد داشت.

تبلیغات محیطی که در اختیار سینما و شبکه نمایش خانگی است هم یکی از سرفصل‌هایی است که می‌توان درباره آن نوشت که در این کوتاه نوشته نمی‌گنجد.

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902705